Het werkmansloon
Nog een café-chantant lied, opgenomen door Willy Lustenhouwer in zijn interessant boek “De geschiedenis van het café-chantant” (1987, Brugge). Helaas heeft de auteur slechts bij een handvol liederen in dit boek vermeld waar het vandaan kwam en/of wie de auteur was. In dit geval dus ook niet.
Inhoud en stijl doen vermoeden dat het in Gent is geschreven rond 1900 door één van de vele militante links georiënteerde sociaal bewogen auteurs aldaar. Als extra “bewijs” haal ik een zinnetje uit het refrein aan:
"Door hen gekomen zijn uw rijkdommen"
Me dunkt dat dit perfect rijmt in het Gents waar ik in gedachten “rijkdomen” hoor zeggen (of droom ik dat? Ik ben opgegroeid ver van Gent …). Maar in de bloemlezingen met teksten uit die tijd van bv. Napoleon Destanberg vind ik het niet terug. Wel vele teksten met ongeveer hetzelfde verhaal en dezelfde woordenschat.
Lustenhouwer publiceert ook een melodie bij dit lied en dat is de voornaamste reden waarom we het hebben uitgewerkt want bij een andere tekst (“Het bloemenmeisje“, toegeschreven aan Jef Van Zoom) wordt naar de melodie van dit lied verwezen!
Het werkmansloon
674 auteurs onbekend
In de vroege kille morgen
kun je daar de werkman zien gaan.
Hij wordt weer naar ’t werk gezonden,
en dan breekt weer de dagsleur aan.
Hij moet gaan zwoegen, werken, slaven
om te verdienen een stukje brood.
Van ’s morgensvroeg tot laat in d’avond
want vrouw en kind leven in nood.
Refrein:
O rijke mensen, hoort wat wij wensen,
geef aan de werkman loon naar werk.
Door hen gekomen zijn uw rijkdommen,
wij maken u al rijk en sterk.
’t Zijn dure tijden, toe, ziet ons lijden,
voedsel en huur, alles slaat op.
Wij die u geven ’t luilekkerleven
toe slaat ons dagloon op.
Als wij ons naar ’t werk begeven,
naar ’t fabriek of het mekaniek,
’t doet ons vrezen voor ons leven
ofwel worden wij oud en ziek.
Wie zal er onze pijn verzachten
als iemand van ons verongelukt?
Dan staat het ziekenhuis te wachten,
van vrouw en kind’ren weggerukt.
Wij vragen u gene schatten,
maar wij willen ’t dagelijks brood,
en om ons zo af te matten
moeten wij lijden hongersnood.
Wij houden heel de wereld levend,
o rijke luistert naar ons bericht:
dat gij ons medelij moet geven,
dat is toch zeker uwe plicht.
 |
Partituur * Het werkmansloon * |
 |
1. instrumentaal
|