Kindermoord te Haelen (circa 1930)
Marktzanger Jaak Van Gestel uit Aarschot deed wat al zijn collega’s deden: nu en dan al eens een oude tekst recycleren en aanpassen, en de best gekende en succesrijke melodieën hernemen voor gelijkaardige liederen.
We bespraken een jaar geleden uitvoerig het lied “Een jonge moeder van OLV Thielt verwurgt haar kindje te Heverlee (ca 1930)” op de melodie van “Trink, brüderlein, trink” (1927) van Wilhelm Lindemann (1882-1941).
Waarschijnlijk in dezelfde periode schreef hij een lied over de “Kindermoord in Halen”, op dezelfde melodie. In de tekst wist hij alternatieve zinswendingen te vinden om nagenoeg hetzelfde te zeggen als in het vorige lied.
Eigenaardig genoeg vinden wij van deze moord en van de gelijkaardige gebeurtenis te Thielt niets terug in de digitale archieven van kranten. Die zijn allicht onvolledig, maar toch. Er staan ook zeer weinig verifieerbare details in de liedteksten: geen namen, geen data, misschien zochten we niet op de juiste plaatsen.
Het gaat in beide gevallen over een jonge moeder die haar pasgeboren kind vermoordt. Van Gestel ziet geen verzachtende omstandigheden en veroordeelt met verontwaardiging het gedrag van de moeders. Beide gebeurtenissen hebben we (kort) na 1926 gesitueerd omdat de melodie daarvoor nog niet bestond.
We geven u hieronder de tekst van Van Gestel; voor meer info over de melodie verwijzen we u door naar “Een jonge moeder van OLV Thielt verwurgt haar kindje te Heverlee (ca 1930)“. De tekst vonden we in “Van Zinge en Speule – aflevering 14” van Harry Franken, die hem letterlijk afschreef van een liedblad van Jaak Van Gestel.
Kindermoord te Haelen
Wat hoort men hier weer op aarde
Ach wat is de wereld toch slecht
Een kind dat wordt er geboren
Aanschouwde het eerste daglicht.
De moeder die het kwam te baren
Gezonken in een slecht gedacht.
Wreed, wreed, moordenares,
Vreest gij dan toch geen gevaar?
Als gij hier vlees en bloed
Bracht van de wereld voor waar
’t Kindje dat had hier toch niets gedaan
Moest het zoo een pijn doorstaan
Waarom moet het sterven zeg eens monsterhart
Dat gij het bracht in pijn en smart.
Waarom als eene brave moeder
Had gij het toch niet grootgebracht
Dan was uwe ellende niets grooter
Waarom hebt gij het omgebracht
En dan op den grachtkant gedragen
Geborgen onder eenen zak
Maar God straft de beulen op aarde
Voor zoo eene wreede misdaad
Daarom wilt ge u nooit begeven
Van zoo eene wreede misdaad
Spaart toch zoo een kindje zijn leven
Bemin het voor eeuwig op aard
Gedenk eens zoo een lieve kleine
Dat toch ook gevoelt eene pijn
Ach brengt ze toch nooit van het leven
Het vraagt toch niet om hier te zijn
Slotrefrein
Want het leven op aard
Is voor een kind ook veel waard
Wanneer als gij moeder zijt
Druk het toch dicht aan uw hert
Stelpt de tranen van dien lieveling
Die moeder nog niet kan zien
En gij komt alsdan zoo in het gevang
En ziet de geest nu voor u staan