Zij was zo zot en fier van een lansier
Ook dit lied is op tekst van Tamboer en op een melodie van de gebroeders Langlois: “Elle a mis son smoking” (1926). De originele versie zit zowel qua tekst als melodie in hetzelfde straatje als het twee jaar oudere lied “Elle s’était fait couper les cheveux” en gaat over lesbische vrouwen die zich kleden als mannen. Daar wil Tamboer het hier1 niet openlijk over hebben, dus een vertaling is het niet…
Hij brengt een beetje spottend het relaas van een jong meisje dat smoorverliefd is op een soldaat. Zij vertelt aan haar moeder – naar eigen zeggen zonder omwegen – over haar “onschuldige” relatie met een paardrijdende lansier. Misschien is die moeder een beetje naief, want in de tweede strofe voelt een aandachtige toehoorder al nattigheid en in de derde strofe is de beeldspraak overduidelijk…
Het lied hoort dus in de categorie van licht-erotische liederen, dubbelzinnig genoeg om enerzijds de censuur op afstand te houden en anderzijds het publiek te vermaken met de verborgen betekenis.
1Hij bracht wel min of meer een vertaling van het origineel onder de titel “De Smoking Vrouwen” met het refrein “Zij die draagt een smoking, ’t is een poezelig ding” enzovoort. (lied nr. 199 in Lionel Bauwens, de onvergetelijke Tamboer”, Roger Hessel, 1984, Brugge)
Zij was zo zot en fier van een lansier
tekst: Tamboer
muziek: Ludo & Theo Langlois
” ’t Is weerom al Zondagavond” sprak haar moeder stil,
en dat klein venijn, waar mag ze toch zijn?
Wacht een beetje, ‘k zal haar leren, altijd buiten ’t uur!”
Maar een stemme per malheur riep van aan de deur.
Refrein:
Moederke weest niet kwaad,
‘k heb staan vrijen op straat
en gij moet dat verstaan:
g’hebt het ook ooit gedaan.
Ik verkeer met manier
want mijn lief is lansier
en hij kan vaneigen
goed te paarde rijden.
Luistert maar,
ik zeg alles klaar.
Overlest, gij moogt het weten, kwam ik van het bal,
het was in de nacht, hij stond op de wacht
en zo leerde ik hem kennen want hij vroeg subiet:
“Blijf hier toch een weinig staan, dan ben ik voldaan.”
Hij leerde mij heel d’instructie van zijn regiment.
’t Wachtwoord klonk zo stuur: “Zet u aan de muur”
Dan daarachter theorie en uitleg van ’t geweer:
schieten op command’ en toer, maar ’t was zonder poer.
 |
Partituur * Zij was zo zot en fier van een lansier * |
1 reactie
De vzw Notenkraker die zangkoren van Wuustwezel-Braken groepeert maakte zelf een soort musical over WOI onder de titel “De Laatste Brief”. Ze haalden heel wat inspiratie uit de website en de bewerkte partituren van Wreed & Plezant. Fragmenten zijn te vinden op YouTube