De verdwenen boswachter van Beernem (1915)
In 1915 werd Beernem opgeschrikt door twee moorden: eerst werd het lichaam gevonden van baron Henri d’Udekem d’Acoz (familie van koningin Mathilde) en kort daarna verdween zijn garde-chasse Camiel “Sassen” Dierickx spoorloos. Het lijk werd officieel nooit gevonden. Vermoed werd dat Camiel getuige was van de moord op de baron en daarom uit de weg werd geruimd, maar bewezen is dat niet.
Tamboer schreef er vele jaren later – vermoedelijk in 1930 – een lied over op de melodie van “de Volga”, waarin hij het mysterie en enkele veronderstellingen over het gebeurde bezingt. Hij doet daarbij ook een oproep aan onbekenden om niet langer het stilzwijgen te bewaren zodat de familie de zaak kan afsluiten. Er waren immers in de daaropvolgende jaren nog 4 mensen gestorven / vermoord die eerder in verband waren gebracht met de moord op de baron. En ook daar werden liedjes over gezongen, niet alleen door Tamboer. Zie bv. onze bespreking van het lied “De moord op Hector De Zutter van Beernem“.
De door Tamboer gebruikte melodie “de Volga” is niet, zoals men zou kunnen vermoeden, het bekende Russische volkslied “Les bateliers de la Volga” (De boottrekkers van de Wolga) dat we vroeger op school leerden (“Trekken doodmoe weer naar huis toe, langs de Wolgastroom door de steppe””), maar wel het bijna gelijknamige “Le batelier de la Volga”, geschreven door Emile Liétard (1861-1950) uit Châtelineau na 1918.
Tamboer leerde de melodie allicht kennen via de plaatopname van Marcelly in 1929.
De “Groep Tamboer” bracht in 1996 hun interpretatie van Tamboer’s lied uit op de CD “Van Markten en Pleinen”, maar zij beschikten misschien niet over de partituur van Liétard want hun melodie wijkt vooral in de strofen sterk af van het origineel.
De verdwenen boswachter van Beernem
’t Was oorlog toen een man weleer
in dienst bij enen heer
als garde chasse
des avonds zijne woon verliet
bewaakte bos en riet
zijn plicht gebied.
Waar ligt zijn lijk begraven?
Hij was toch één der braven,
hij was een werkman gedienstig en trouw,
waarom bracht men zijn gezin in de rouw?
Men zal het overwegen, er wordt soms veel verzwegen
al is den oorlog reeds lang uit t’ gedacht
toch wordt er klaarte in de zaak gebracht.
Wat kwam hem over binst de nacht
waar is hij heengebracht?
Men weet het niet.
Misschien door smokkelaars vermoord
door wildstropers gestoord,
dat was het woord.
En thuis bij hem wacht men zo zeer,
hij keerde niet meer weer.
Waar mocht hij zijn?
Zijne kinders en brave vrouw
door eerbied en door trouw
weenden vol rouw.
Na vele jaren smart en lij
geen nieuws van ver of bij,
men waant hem dood.
Wie weet er nu het plekje grond
waar hij zijn doodskleur vond?
Kom, spreek terstond.
 |
Partituur * De verdwenen boswachter van Beernem * |
 |
1. instrumentaal
|
|
2. versie Groep Tamboer (fragment)
|