De twintigste eeuw
In het boek “Liederen uit de Groote Oorlog” vermeldt Roger Hessel een lied uit “Volksche Oorlogsliederen verzameld door Leon Defraye” . Het intrigeerde ons genoeg om het op te nemen in ons avondvullend programma “De Grooten Oorlog” dat we in 2014 veelvuldig mochten voor het voetlicht brengen.
Als componist wordt R. De Decker vermeld, maar we weten niet of het hier Rufijn De Decker (1949-2018) betreft, gerenommeerd kunstenaar en zanger uit Ninove.
In het lied mijmert de (onbekende) tekstschrijver over de toekomst vanuit het perspectief van de pas uitgebroken (?) Eerste Wereldoorlog. Deze uitbarsting van geweld lijkt hem zinloos en hij waarschuwt de soldaten dat hun “vijand” net als zij onschuldige en gedwongen slachtoffers zijn van hun meesters. Hij besluit het lied met een duidelijke oproep tot pacifisme.
De twintigste eeuw
Wat brengt de twintigst’ eeuw ons mede?
Er wordt gezegd een nieuwe tijd.
Maar in de plaats van wereldvrede
voert men gedurig oorlogsstrijd.
’t Kanon breekt los langs alle oorden
en smacht in tranen van verdriet;
’t zijn broeders die elkaar vermoorden,
’t is mensenbloed dat men ov’ral ziet.
Met woest geweld, wordt neergeveld
met ganse scharen werkmanszonen
die stierven op het oorlogsveld
ver van de plaats waar hun ouders wonen.
De trommel slaat, trompetten klinken,
al de machienen vallen stil.
De sabels kletteren en blinken
maar zeg toch eens: voor welken gril
moeten wij thans ons dorp verlaten?
Ja, vader, moeder, vrouw en kind?
Om ver in afgelegen staten
te sterven waar niemand u mint.
Met woest geweld, wordt neergeveld
met ganse scharen werkmanszonen
die stierven op het oorlogsveld
ver van de plaats waar hun ouders wonen.
Zegt eens, mijn liefste kameraden
als wij allen ten strijde gaan:
hebben die andere soldaten
ons eens het minste kwaad gedaan?
Welneen, ’t zijn immers onze broeders,
zij lijden ook aan zielesmart
want zij ook hebben vaders, moeders,
waarom dien haat toch in ons hart?
Beperkt ’t geweer, staakt het kanon,
want het is vrede dat we wensen,
weg met den oorlog, ’t wrede woord,
want broeders, wij zijn toch allen mensen.
 |
Partituur * De twintigste eeuw * |
 |
1. Wreed & Plezant concert *Grooten Oorlog* 2014
|
1 reactie
De vzw Notenkraker die zangkoren van Wuustwezel-Braken groepeert maakte zelf een soort musical over WOI onder de titel “De Laatste Brief”. Ze haalden heel wat inspiratie uit de website en de bewerkte partituren van Wreed & Plezant. Fragmenten zijn te vinden op YouTube