Gruwelijke moord te Sint-Michiels bij Brugge (1928)
Op de wijze van “Drinkt en Vergeet” – voor de oorsprong van deze melodie, zie de bespreking van “Het Oorlogskanon” – verhaalt Tamboer over een jongeman die voor de ogen van zijn geliefde wordt neergestoken. Een zinloze misdaad, zo lijkt het, die ons onwillekeurig deed denken aan een recentere steekpartij waarbij een jongeman genadeloos werd gedood omdat hij z’n iPod niet wou afgeven.
Als we op het einde van Tamboers verhaal tussen de regels proberen te lezen lijkt het alsof de vader van het meisje de schuldige is. Maar namen, data en verklaringen geeft Tamboer niet, hij belicht alleen het tragische en dramatische van het voorval. Zo kunnen de toehoorders – zoals we zelf spontaan deden – het lied projecteren op gelijkaardige feiten die men kent of meemaakte en is het lied als het ware tijdloos.
Naarstig speurwerk in oude kranten bracht ons bij volgend relaas dat helemaal overeenkomt met Tamboer’s verhaal.
Foto van ” ’t Keerkse ” in de Keersstraat te Brugge
De krant weet verder te vertellen dat Yvonne Ottelé “wier kleeren bebloed waren” door hen werd ondervraagd als mogelijke dader.
Zij vertelde dat ze met haar minnaar Marcel Roose de avond had doorgebracht in danszaal “Het Keerske” te Brugge en dat zij daarna gingen wandelen langs de Gentse vaart, buiten de stad. Daar dook – volgens haar verklaringen – in de duisternis “een derde persoon” op die, na een korte worsteling, een dodelijke messteek toebracht aan Roose, waarna de dader wegvluchtte.
Zij beweerde de 25-jarige S.C. uit de Balsemboomstraat herkend te hebben als de dader. Die ontkende met klem en dat was, blijkens een krantenbericht van 1 week later, terecht:
Erg secuur gingen journalisten niet om met de schrijfwijze van namen, maar het lijkt duidelijk dat het meisje het eerst niet aandurfde haar eigen vader (Leopold Otle of Ottelee) aan te geven en het uiteindelijk toch deed. Zo te zien had de papa serieuze bezwaren tegen de verkering van zijn 15-jarige dochter. Van een proces of een veroordeling hebben we niets kunnen terugvinden, het is dus helemaal niet zeker dat de echte schuldige werd gevat.
De gruwelijke moord te St. Michiels (bij Brugge)
tekst: Lionel Bauwens
muziek: Drink en vergeet – Why don’t my dreams come true
Hoe wreed is ’t geen men hoort,
een gruwelijke moord
op enen jonge man
die niemand had misdaan.
Refrein:
“Wat heb ik u toch misdreven?”,
smeekte de martelaar,
“Waarom ontneemt gij mijn leven?
Gij zijt mijn moordenaar.
Ik ben er te jong om te sterven,
ach laat mij naar huis toe gaan.”
Maar de ellendeling kende geen smart,
doorstak het jongenshart.
Wijl hij met zijn vriendin
op ene stille baan
verklaarde zijne min
viel men hem eensklaps aan.
Een kreet en enen gil
ontglipte zijnen mond,
en alles werd weer stil
wijl hij viel op de grond.
 |
Partituur * Gruwelijke moord te Sint-Michiels bij Brugge * |
 |
1. *Drinkt en Vergeet * door Willy Alberti en Johnny Jordaan (fragment)
|