Adieu, mijn lieve moeder
Circa 1935, toen sommigen stilaan begonnen door te hebben dat een tweede wereldoorlog voor de deur stond, waren de verschrikkingen van de eerste wereldoorlog nog lang niet vergeten en beheerste de nasleep van die wereldbrand het leven van de overlevenden.
Zo vonden we in “Het Aalsters Volksleven – 1 – Het Markt- en Straatlied 1860-1950” een lied van een anonieme tekstschrijver op de melodie van “Adieu Hawai”, op plaat gezet door Tino Rossi in 1935. Dat was op zijn beurt een “vertaling” van het originele “Goodbye Hawaii” van Dave Appolon uit 1933. Ook de instrumentale shuffle-versie van “The Malihini Hawaiians” (overigens een Deense groep …) is leuk.
En Willy Derby maakte een soort vertaling naar het nederlands:
In het lied dat ons bezighoudt is een moeder aan het woord die terugdenkt aan de dag waarop ze afscheid moest nemen van haar geliefde zoon, twintig jaar, die tegen wil en dank opgeroepen werd om ten strijde te trekken. In het refrein is de zoon aan het woord; het zijn profetische woorden want “moest ik daar eens sterven, dan zie ‘k u nooit meer weer”. En inderdaad, in de derde strofe verzucht de moeder gelaten: “God heeft beschikt over ’t lot van mijn kind; daar in die zerk staat zijn naam ook getint.”
De strofen nodigen uit tot meerstemmig gezang en de slepende, melancholieke melodie past wonderwel bij de tekst, al heeft Hawaii er in de nederlandstalige versie niks meer mee te maken.
Adieu mijn lieve moeder
‘k Hoor nog de woorden van hem, sprak zij zacht.
Zo deed een vrouwe haar bittere klacht.
Hoe lang is het nu al geleên
toen hij mij zei: ik moet nu heen.
Adieu, mijne moeder,
‘k verlaat ons dorp en onze woon
en smeek den Albehoeder:
ik blijf toch steeds uw zoon.
Adieu, mijne moeder,
‘k vertrek naar ’t moordend land van eer
en moest ik daar eens sterven,
dan zie’k u nooit meer weer.
Pas twintig jaar als hij kreeg het bericht:
’t land in gevaar, naar het front is uw plicht.
En hij omhelsde haar, welaan,
terwijl zij zuchtte met een traan:
God heeft beschikt over ’t lot van mijn kind;
daar in die zerk staat zijn naam ook getint,
hij stierf voor vorst en vaderland
tijdens die wrede wereldbrand.
 |
Partituur * Adieu, mijn lieve moeder * |
2 Commentaren
De vzw Notenkraker die zangkoren van Wuustwezel-Braken groepeert maakte zelf een soort musical over WOI onder de titel “De Laatste Brief”. Ze haalden heel wat inspiratie uit de website en de bewerkte partituren van Wreed & Plezant. Fragmenten zijn te vinden op YouTube.
De melodie lijkt me ook sterk verwant met “Heimat, deine Sterne”, geschreven door Werner Bochmann en Erich Knauf, dat in 1942 uitkwam, negen jaar na “Goodbye Hawai”. Er zitten allicht niet toevallig ook steelgitaar-klanken verweven in dat Duitse soldatenlied.