Tragische dood van onze koning (Albert I)

Op 17 februari 2014 is het precies 80 jaar geleden dat koning Albert I (1875-1934) tijdens het beklimmen van een bescheiden bergje in Marche-Les-Dames verongelukte. Het land was meteen in grote rouw voor het verlies van een geliefde vorst, die velen zich herinnerden als de heldhaftige opperbevelhebber van het Belgisch leger tijdens WO I. Hij was immers niet gevlucht, zoals de leden van zijn regering, maar bleef aan de zijde van zijn soldaten strijden achter de IJzer.

Er kwamen ook meteen complottheorieën tevoorschijn – de koning zou in feite vermoord zijn door een mooie, blonde Duitse spionne was er één van – maar daar is nooit enig bewijs voor gevonden.

Er waren inderdaad redenen om te veronderstellen dat de Duitse overheid niet gelukkig was met Albert I. Hoewel hij zowel via zijn vader als zijn moeder van Duitse afkomst was en hij gehuwd was met Elisabeth van Beieren, een Duitse hertogin, had hij  geprobeerd Duitsland in 1914 een halt toe te roepen tijdens hun opmars naar Frankrijk, en na de oorlog had hij zelfs het familiewapen afgezworen en “van Saksen-Coburg-Gotha” uit zijn familienaam laten schrappen.

Zijn dood wekte dus heel wat beroering, en de marktzangers schoten meteen in actie.

Frans Jacobs, spitsbroeder van Tamboer, schreef een lofbetuiging op de muziek van “Vergeet mij niet”, een melodie die hij en Tamboer veelvuldig gebruikten. Omdat het snel moest gaan en allicht ook uit puur winstbejag, bevat zijn tekst enkel gemeenplaatsen, niets waar iemand aanstoot kon aan nemen, en absoluut geen details over het gebeurde: misschien waren die op dat moment zelfs nog niet vrijgegeven. Op de keerzijde van zijn liedblad staat trouwens al meteen een hulde aan de nieuwe koning!

	Partituur * Tragische dood van onze koning *
	1. Vergeet mij niet - De Straatzangers (fragment)