En ga geluufd ta? (En gij geloofd dat?)
Een populaire Brusselse zanger in de Expo 58 periode, maar verder weten wij niks over hem.
In 1956 maakte de Brusselse zanger Roger Verbor verscheidene 78-toeren plaatjes met een repertoire dat niet zou misstaan hebben op een liedblad van een marktzanger … mochten die er toen nog geweest zijn. Een bescheiden hit had hij met “Ze kan me ni verdroege”, maar ons interesseert vooral de B-kant van die plaat: “En ga geluufd ta?”
Deze compositie van Jean Delahaut en Noël Barcy (ook bekend als “Virgile”, bedenker en uitvoerder van humoristische sketches) beschrijft met veel overdrijving en vanuit een mannelijk superioriteitsgevoel de verhouding man/vrouw zoals die in de jaren 50 en daarvoor blijkbaar normaal werd bevonden. Meneer gaat uit werken (of op café) en mevrouw blijft thuis, volgens haar om het huishouden te doen maar volgens hem in feite om een een uurtje of twee te werken en voor de rest te lameren en te gaan winkelen met “zijn” centen.
Dat thema werd ook door Neerlands Hoop (Freek De Jonge, Bram Vermeulen) in een van hun shows ironisch aangehaald als ze het verhaal vertellen van een ijverige huisvrouw die om 9u met veel moed begint aan de lange, eentonige dagtaak: de vaat doen, de hele living opkuisen, in alle kamers de bedden opmaken, een massa kleren wassen, het onkruid in de tuin wieden, een grote strijk erdoor jagen “en om halftien valt ze uitgeput neer in de divan”…
“Er is geen vrouw die niet liegt” zegt een ander liedje uit de jaren 40-50, en dat blijkt ook in onderstaande liedjestekst de algemene teneur te zijn.
U moet wel een mondje “zuiver Brussels” verstaan om de tekst te kunnen volgen zoals we die min of meer fonetisch hebben opgeschreven.
En ga geluufd ta ? (En gij geloofd dat?)
[A] Jean Delahaut [C] Noël Barcy
gezongen door Roger Verbor (1956)
‘k Wei ni da g’het wét
ma ‘k zeg het oeit men hét
Ne man da’s een peir
ne soekeleir!
Wa vertelt een vrà?
nen ùp zieverderà!
Mo ’t es toch kompleit
da ze de woeraeid zeit!
Van Treisken of Titin’
Me slikken alles in!
Den ieste kie da ge ze kust
weud ze ghiel rùd, mo zei gerust!
Ze zeit: “‘k hem schrik van ma moema!
En gà gelûfd ta?
En gà gelûfd ta!
Ze valt bekanst in appelfloeit!
Ze goe nût mè neeman ni oeit!
Ze drinkt nix as kokakola!
En gà gelûfd ta!
Ne getroode man
dàn wet er ûk eet van
Lot’ madam mo doon
mei zaeine poon!
Tot de leste knop
moet za klaen preiken op!
Ze sloegt in heui yak
pateikes, chocolat’!
Z’hei giene frank nemi
mo leege kan ze ni!
Hei ze e schuun neut roksken oen?
Z’hei wàl een okozje gedoen
On’ den à met’ of bij Sarma!
En gà gelûfd ta?
En gà gelûfd ta!
En dei sacoch van deuzend frank
hei ze gevonnen op den tram
of z’hei ze g’had van heui poepa!
En gà gelûfd ta!
Ge komt s’oeves wei
ge viend giene soepei!
Madam was al meug
van ‘s merges vreug!
Mo ze babbelt fain
in eeder magazain
G’kunt het goo verstoen
’t Hoeishav’n es ni gedoen!
En ge mokt van à neus
ma z’antwoord à serieus:
Ik zen zoe slap as aberdoen
mo ‘k hem ne vried’ge was gedoen
Tot s’achternoon’s een eur of drà!
En gà gelûfd ta?
En gà gelûfd ta!
On’ maine kop hem’k zou ne pain!
‘k Zoo in men bedde moote zain!
Ge meugt merci zegg’n on a vrà!
En gà gelûfd ta!
 |
Partituur * En gij geloofd dat? * |
 |
1. Roger Verbor 78-toerenplaat (fragment)
|
|
versie van “Coco van Babbelgem” |