De verlopen student
Op de CD “Volksliedjes” van Axl Peleman – die we met gemengde gevoelens ontdekten – staat een verzameling van “liedjes die iedereen vergeten was en die dreigen verloren te gaan“. Zo ook een versie van “De verlopen student” dat – in tegenstelling tot vele andere liedjes op die CD – de originele versie vrij getrouw volgt.
Volgens Peleman zijn de originele melodieën niet te vreten voor de jeugd van tegenwoordig. Mmhh, en zijn eentonige melodieën in een Antwerps dialect zijn dat wel? Zou het niet eerder zijn om de auteursrechten te kunnen opstrijken dat hij die “traditionele” melodieën “bewerkt”?
Zo geweldig “vergeten” kan dit liedje overigens niet zijn, het werd door Wannes Vandevelde meermaals (1993, 1997, 1999, 2003) opgenomen en op plaat gezet en het staat al sinds 1996 op het repertoire van Wreed & Plezant…
En “Antwerps” is het al evenmin: de oudste vermelding – mét muziek – vonden we in de eerste afleveringen van het “Iepersch Oud-Liedboek” van Albert Blyau en Marcellus Tasseel, samengesteld circa 1908, uitgeverij J. Hoste, Gent en we maken ons sterk dat ook Wannes Vandevelde het in dat boek ontdekte dat in 1962 in extenso werd (her)uitgegeven door de “Koninklijke Belgische Commissie voor Volkskunde”.
Als u een indrukwekkende meerstemmige versie van dit lied wil horen, koop dan de CD “Water en Wijn”, bijvoorbeeld bij iTunes voor amper 10 EUR.
Het is ook terug te vinden in de “Codex Studiosorum Bruxellensis” maar dat blijkt duidelijk geïnspireerd door de versie van Wannes en niet door de originele versie.
Volgens aantekeningen van Blyau en Tasseel leerden zij het lied Van vrouw Ingelaere, die het lied van haar vader had. Strophen 2, 4 en 5 opgeteekend op 14 Dec. 1905; later nog stro 3. Zij verwijzen ook naar Florimond Van Duyse maar daar hebben we zelf dat lied niet teruggevonden.
De verlopen student
‘k heb zo veel jaren student geweest,
en nu ben ik soldaatje.
Voor genen duivel of hel bevreesd,
nog voor geen vrouwenpraatje.
Want al die studie stond mij niet aan,
ik heb ze gaan verlaten
ik heb de wijsheid maar laten staan,
en ‘k ben bij de soldaten,
Met mijn geweer en mijn bajonet
trek ik naar de parade.
Met mijnen hoed proper opgezet,
doe ik mijn saluade.
Van links om rechtsom, ik marcheer,
en dat wel honderd keren
is er nog iet’ dat mij mankeert,
ik zal ’t wel beter leren,
D’er woont ’n juffrouwke in de straat
zeer wel naar mijn behagen,
ik heb ze vriendelijk begroet
en ‘k zen aan haar gaan vragen
of dat ik mocht, uit liefde zoet,
kussen haar roze wangen
Och ja, sprak zij, soldaat voldoet,
naar u is mijn verlangen;
De trommel roffelt in ons kwartier,
adieu schoon lief, wij scheiden.
Al is het niet voor mijn plezier,
ik mag niet langer blijven.
Ik moet nu gaan naar den doktoor,
om mij te doen soignéren,
want ‘k heb van binnen een grote pijn
die mij komt ambeteren,
En den doktoor heeft aan mij gezeid
“Den drank die zal u doden”.
En ook het kussen al van dees meid
heeft hem aan mij verboden.
‘k Moest de genevel laten staan
en ook de vrouwen derven.
Ik zei: “Doktoor, vive l’amour,
veel liever zou ik sterven!”.
 |
Partituur * De verlopen student * |
 |
1. instrumentaal 3 stemmen
|
 |
2. Wannes Vandevelde solo (fragment)
|