M’n meisje is verdwenen
Het radio-orkest The Ramblers combineerde voor, tijdens en na WOII de swingende foxtrots à la het Glen Miller Orchestra met Nederlandse gezangen. Zij waren ook in België heel populair, misschien wel omdat trombonist/zanger Marcel Thielemans in Schaarbeek was geboren en getogen (waardoor hij alle liedjes met franse woorden mocht zingen). Maar zeker ook omdat trompettist/pianist Jack Bulterman geestige teksten feilloos kon doen swingen. Een hele opgave voor de doorsnee-marktzanger om zulke liedjes over te nemen; zij werden dan ook bijna uitsluitend op straat gespeeld door orkesten die door de muziekuitgevers waren ingehuurd om hun muziekpartituren te promoten.
In 1947 verliet Bulterman de Ramblers maar bleef zeer actief als componist en producer voor ondermeer The Blue Diamonds, Willeke Alberti, Ronnie Tober e.a.
Om redenen die ik niet ken – misschien klonk zijn familienaam een beetje te Joods voor de Duitse bezetters? – ondertekende hij sommige van zijn composities met een schuilnaam, zoals in dit geval “Jaap De Bie”, en hij schreef kinderboeken onder de alias Jac. Berghuis Jr.
Andere bekende composities van Bulterman zijn “Wie is Loesje?”, “Weet je nog wel, dien avond in de regen?”, “De trappelzakboogie”, enzovoort
In het lied “M’n meisje is verdwenen” bezingt een onfortuinlijke jongeman hoe zijn leven is veranderd nu hij het zonder liefje moet stellen. Ze is er immers vandoor met zijn spaargeld én een bakker die over een motorfiets (en dus veel centen) beschikt… zo lijkt het toch. Nergens vermeldt het liedje of zijn meisje uiteindelijk terugkomt, dus geen happy-end… of juist wel?
M’n meisje is verdwenen
In m’n eentje loop ik langzaam door de straten,
m’n beide sokken
zijn vol gaten.
Waarom heb je mij zo trouweloos verlaten?
Waarom liet je mij toch eensklaps in de steek?
Hou je zoveel van dien bakker
met zijn mooie motorfiets?
Nou, ik ken die snuiter ook,
het is een knulletje van niets!
Refrein:
M’n meisje is verdwenen, verdwenen, verdwenen!
Ze zei: “Ik neem de benen.” en ze liet me in de steek.
Ze nam m’n spaarbankboekje mee met al m’n duiten
en daar kan ik nu mijn leven lang naar fluiten.
M’n meisje is verdwenen, verdwenen, verdwenen!
Ze zei: “Ik neem de benen.” en ze liet me in de steek.
Luister goed m’n kind je hebt mijn hart gebroken
nu ik mijn eten
zelf moet koken.
’t Is alsof je met een dolk mij hebt gestoken
en m’n leven is geen halve sou meer waard.
Hou je zoveel van dien bakker met zijn mooie motorfiets?
Nou, hij kocht hem op de poef en hij betaalde nog haast niets!
Lieve kind ik kan m’n leed haast niet verkroppen
nu ik m’n sokken
zelf moet stoppen.
’t Is vervelend da’k mijn boontjes zelf moet doppen
en m’n eten brandt haast elken avond aan!
Hou je zoveel van dien bakker met zijn mooie motorfiets?
Nou hij heeft niet eens benzine want die krijgt ie niet voor niets!
Partituur * M’n meisje is verdwenen * | |
1. Geluidsopname op 78-toerenplaat (fragment)
|
4 Commentaren
Hello
Ik weet niet in welk jaar het gebeurd is , maar ooit werd er een klein meisje door een trein onder de ogen van haar moeder doodgereden aan de overweg te Hemiksem . Wie dit lied voor haar gemaakt heeft , of het op muziek gezet weet ik niet .
Andreas
De maaier van de overwegen
Buiten het bos was de overweg
Rechts daarvan een huis
Links een hoge hei , het spoor
Moeders kindjes speelden buiten
Straks komt er een trein
Steeds gevaar daarvoor
Refrein
Marieke denk er aan dat ik je verbood
Marieke bij de overweg loert de dood
Zo blijde de moeder , zo ging er een schim
Een schim die zij niet zag
De schim van de maaier die zijn prooi zocht deze dag
Marieke voorzichtig riep de moeder nog
Marieke was een kind en daarom ging zij toch
En speelde op de overweg o zo mooi
En de maaier zocht stil naar zijn prooi
Treinrook kwam over de verre kim
Medogenloos snelde de maaier naar het kind
Nog speelde het meisje
Naar hartelust tussen t’blinkend spoor
Geen gevaar gehoord
Refrein
Marieke riep de moeder eensklaps vol van schrik
Marieke moeders stem sloeg door in een snik
Haar kind speelde rustig
Zwarte wolken snellen reeds aan
Een angstgegil , een doodskreet
En t’was hier gedaan
Marieke klonk moeders angstig gegil
Marieke riep ze kermend , maar het bleef stil
De moeder vond haar kind
Verminkt in een bad van bloed
De maaier zijn oogst was weer goed
___________________________
Het lijkt me een door mondelinge overlevering verminkte versie van een lied van het Duo Hofmann uit 1928 en gezongen op de melodie van “Ramona”. Volgens het etiket op de fonoplaat werd de tekst geschreven door “mevrouw Meijer”. Waarschijnlijk was er veel gelijkenis met het (latere) ongeval in Hemiksem en werd het lied daarom hiermee in verband gebracht.
https://youtu.be/LekwmmB2L84
Buiten het dorp wacht de overweg,
Rechts daarvan een huis, links een hoge heg
Moeder zei: “Kindje speel niet bij ‛t spoor,
Straks komt er een trein, ‛t is gevaarlijk hoor.
Marietje, denk er aan dat ik je verbood
Marietje, bij d’overweg daar loert de dood.”
Zo vlijde de moeder, toen ging een schim langs die zij niet zag
De schim van de maaier, die naar zijn prooi zocht voor deze dag
“Marietje, voorzichtig” riep de moeder nog
Marietje was een kind en daarom ging zij toch
En speelde op de spoorwegleggers groen bemost
De maaier stond stil op zijn post (enzovoort).
(de “maaier” is natuurlijk Pietje de Dood met zijn zeis.)
Op de wijs van ‘Mijn meisje is verdwenen’ werd in 1940 een alternatieve tekst geschreven en een 78rpm plaatopname gemaakt op label van Colombia Records met de welluidende titel ‘Herr Hitler wil naar Londen’. Deze tekst werd geschreven en gezongen door Almary op muziek van Jaap de Bie. Wie met de alternatieve titel zoekt op youtube vindt de opname al snel!
Ik vond meteen een andere versie: van cabaret “Watergeus” in 1941
Hetzelfde (radio)cabaret zong nog een andere tekst op dezelfde melodie, over Rudolf Hess die per vliegtuig naar Engeland was gevlucht.