Kom d’r in, zet je hoed af
Op een liedblad “De Nieuwe Schlagers” uitgegeven in 1952 kwamen we dit tegen:
En op een ander blad van “De Volendammers zingen weer” uit dezelfde periode:
Het was in 1951 een radiohit voor een hollands groepje dat zichzelf “The Swinging Nightingales” noemde.
Dit groepje was in 1945 opgericht door orkestleider Gerard van Krevelen (1909-1980) en was tijdens de oorlogsjaren regelmatig op de radio te horen, ook bij het N.I.R. in België. Ze hielden ermee op toen de Televisie in België van start ging, in 1953 dus.
Hun grootste hit “Kom d’r in” was in feite een vertaling van het lied “Let me in” van de Fontane Sisters en het werd in het engels ondermeer gecoverd door het orkest van Blue Barron en door Bobby Wayne.
Let me in, I hear laughter (ha-ha)
Let me in, open up the door,
Let me in, I hear music (tra-la)
I don’t wanna weep no more
Please open the door to a stranger
Who’s weary of trouble and strife
I’ll ring you a song on my banjo
And tell you the tears of my life
Wie nu precies verantwoordelijk was voor de vertaling is niet duidelijk: volgens de ene bron is dat Han Dunk samen met een zekere Koopmans, volgens een liedblad uitgegeven door Ch. Bens in Brussel is het Pïerre Wijnnobel.
De melodie die de nachtegalen gebruiken wijkt op het einde van de strofe lichtjes af van de originele engelse versie – wij baseren ons zoals gewoonlijk op het origineel.
Kom d’r in
die kwam op een aardig idee.
Hij zingt als de deur wordt geopend
en iedereen zingt met hem mee:
Refrein:
Kom d’r in zet je hoed af.
Kom d’r in, schuif je stoel maar bij.
Doe maar net of je thuis bent,
En zet al je zorgen opzij!
Een tramconducteur die het hoorde,
was dadelijk weg met dit lied.
Hij zingt het bij iedere halte
of er nu plaats is of niet.
Laatst belde een vriendelijk heertje
Zoals je er zelden een ziet.
Ik zei ‘m: «Kom binnen» maar dat ie
de deurwaarder was wist ik niet.
‘k Zag gist’ren een heel aardig meisje,
maar zij moest niet hebben van mij.
‘k Hield vol maar de deuk in m’n voorhoofd
kreeg ik toen haar vader me zei:
Ik ging van de zomer uit vissen.
’t Was smoorheet daar tussen het riet.
Een snoek stak z’n kop boven water
en zong gemeen grijnzend dit lied:
M’n buurman gaat ied’re week kaarten
en maakt het dan tamelijk laat.
Z’n vrouw wacht ‘m op bij de voordeur
en slaat met een stok in de maat:
Partituur * Kom d’r in * | |
1. The Fontane Sisters with Texas Jim Robertson (fragment)
|
|
2. versie van * The Singing Nightingales * (fragment)
|
1 reactie
Super, ik ben mijn originele partituur van dit nummer kwijt gespeeld maar deze geweldige site heb ik weer een nieuwe. waarvoor dank.