Soldatenliefde
Toen de Tweede Wereldoorlog op zijn einde liep (“Den oorlog, beste vrienden, is nu bekanst gedaan”) kwamen de marktzangers stilaan terug te voorschijn om de gebeurtenissen te bezingen. Ook Tamboer, al hoorde hij niet bij het groepje dat de heldendaden van onze strijders ophemelde. Meestal zingt hij anti-oorlogsliederen en stelt hij het nutteloos bloedvergieten aan de kaak, waarbij hij zich ergert aan de kleine kliek die er rijker van wordt of de oorlogsstrategen die zelf buiten schot blijven en de machteloze kleine man naar het slagveld (lees: het slachtveld) sturen.
Af en toe zingt hij echter ook ironisch over de eerder triviale bijverschijnselen van de oorlog, zoals het argeloze enthousiasme waarmee Vlaamse meisjes zich in de armen storten van Engelse, Amerikaanse of Canadese soldaten.
Hier zijn het Poolse bevrijders die bedolven worden onder vrouwelijke aandacht
Vele van die meisjes moesten immers al een jaar of vier het gezelschap van jonge mannen missen – tenzij ze met de vijand hadden geslapen, maar dat is een ander verhaal – en de joviale buitenlandse soldaten met hun chocoladerepen en hun sigaretten waren onweerstaanbaar. Als Tamboer in het refrein verzucht: “Soldaten, soldaten, het is spijtig dat g’ons België moet verlaten”, dan bedoelt hij veeleer het tegendeel, want net zoals de meeste Vlaamse mannen vond hij de overdreven vrouwelijke belangstelling voor die vreemden in uniform maar niks. Bovendien wijst hij de meisjes in zijn lied, wellicht met enig leedvermaak, op het gegeven dat hun geliefde soldaatjes uiteindelijk naar huis zullen terugkeren en hen zullen achterlaten met een gebroken hart en dikwijls ook een … “kleine Tommy”, die zonder zijn/haar biologische vader zal moeten opgroeien.
Voor de melodie koos Tamboer het lied “Suzanne (waarom heb je toch zo’n hekel aan de mannen)” van August De Laat (1882-1966)
fragment van de partituur “Waarom zullen wij treuren”, de laatste plaatopname van August De Laat in 1941
Tamboer schreef het lied allicht in 1945 samen met Frans Jacobs, die het ook op zijn repertoire nam. Het origineel was eveneens bekend bij de marktzangers, getuige dit ongedateerd en anonieme liedblad uit de collectie Wouters – Moormann. We vonden het eveneens op een liedblad van Jaak Van Gestel & Zoon uit Mechelen.
liedblad, gevonden via “Het Geheugen van Nederland”
Tamboer en Frans Jacobs maakten er het volgende van:
Soldatenliefde
Den oorlog, beste vrienden,
is nu bijkans gedaan,
toch ziet ge veel beminden
nog met hun soldaatje gaan.
Rachel die heeft nen Tommy,
Margriet ne Canadees,
maar als ze zullen weggaan
dan is’t rien de knots, o yes
Refrein:
Soldaten soldaten,
Het is spijtig dat g’ons Belgie gaat verlaten.
Vele jonge meisjes betreuren nu gewis
dat het met hun liefde
verkeerd afgelopen is.
Soldaten soldaten,
die in Belgie kleine Tommy’s achterlaten.
Houdt het maar in de gaten,
de liefde is zo warm,
de juffers langs de straten
met soldaten aan den arm,
bij donker of bij klaarte
denkt’t meisje al weldra:
‘k Rij met ne cowboy op een paard
al in de Canada.
Lowiesken haren Tommy,
nen onderofficier,
die werd verplaatst ach here
naar Berlijn, ’t is ver van hier.
Zie, als zij moest vertrekken
verloor het meisje teer
nen halven emmer snotte
zo hard wenen dat ze dee
 |
Partituur * Soldatenliefde * |
 |
1. Geluidsopname op 78-toerenplaat
|
|
2. Live 20-03-2009 St Joris-Winge
|