Onder de appelboom
Gevonden in “Café Chantant” van Willy Lustenhouwer, zonder verdere uitleg.
Volgens ons is er zowel qua tekst als qua melodie een zeer grote gelijkenis met “In the shade of the Old Apple Tree”, in 1905 gepubliceerd. Auteurs hiervan waren Egbert Van Alstyne en Harry Williams. Het werd in 1949 nog gezongen door een (jonge) Petula Clark. En ook vandaag nog is het populair, zoals bijvoorbeeld bij de Zweedse Jazz Pirates with Ukelele Girls
De cabaretier of marktzanger die het liedje vertaalde heeft dit blijkbaar uit het hoofd geprobeerd want de originele melodie wordt flink wat geweld aangedaan. We vonden het refrein als “demo” op de bladmuziek van “Won’t You Fondle Me” op de site http://library.msstate.edu/ragtime/popular/unrestricted/ maar die heeft ondertussen blijkbaar alle Public Domain bladmuziek van de server gehaald.
Onder de appelboom
Ik sta hier weer aan u te denken,
aan een blonde maagd, rein en teer,
zij die mij haar liefde kwam schenken
op die mooie stond van weleer.
Helaas, zij die mij vreugde baarde,
zij is nu van de wereld af.
Nu rust zij hier onder de aarde,
zij die’k gedenk tot middernacht.
REFREIN
Onder ’t lommer van die appelboom,
daar deden wij onze liefdedroom.
Ik zweerde haar trouw,
te nemen als vrouw,
zij die engel zo lief en rein.
Maar waarom laat zij mij hier alleen,
met mijn kommer en smartelijk geween.
En vruchteloos nu, wacht ik maar op u,
onder ’t lommer van die appelboom.
Lijk een bloem, ontrukt aan haar stengel,
ontloken en te vroeg geplukt,
werd gij als een stervende engel
in pracht aan mijn zijde ontrukt.
God, kom naar diegene die lijden,
toe breng me nu rap naar haar toe,
een glimlach van haar kon verblijden,
mijn jong leven maakt me zo moe.
Onder die boom kwam ik te treuren,
waar ik mijn beminde zag staan,
wij schonken onze liefde weder
en plukten er bloempjes tesaam.
Maar nu is zij voor mij gestorven,
mijn liefste is de wereld af.
Ik pluk bloemen met hele korven,
waarom is mijn lijden zo straf?
 |
Partituur * Onder de appelboom * |
 |
1. instrumentaal
|