Waarom treuren ?
De familie Raets-Schietekat uit Sint-Niklaas stuurde ons in oktober 2010 een bundeltje liedbladen van marktzangers op, nadat wij hiervoor een oproep hadden gedaan bij het enthousiaste publiek op een zangnamiddag in Leuven. In de enveloppe zat ondermeer een grote gazet van Ch. Laureys uit Antwerpen, gedrukt en verspreid omstreeks 1924.
fragment uit een liedblad van de blinde Charel Laureys uit Antwerpen
Op de foto (op de Vogelmarkt te Antwerpen) zien we rechts, met de hoed, Charel Laureys. Naast Charel Laureys zit Charles Eelen. Links van Charles Eelen zit Theo de Belder. Theo was een blinde accordeonist die ook enkele liedjes dichtte. De zanger vooraan is Henri Texier, alias “De Zot”
Hoewel de man blind was maakte hij daar geen gebruik van om de rol van bedelaar te spelen. Hij bracht een goeie mix van eigen vrolijke en treurige liederen en deed ook een greep in de populaire deuntjes van die tijd. Op dit blad vinden we:
- “De Dievenwagen” – geen bron vermeld maar we weten dat het geschreven werd door Willy Chanson omstreeks 1923
- “Moederweelde” – geen bron vermeld, maar het werd geschreven door Michel De Cock
- “Marieke, ’t meisje van plezier” – tekst van Laureys, geen zangwijze vermeld
- “Vader, ik kan u niet missen” – tekst van Laureys, geen zangwijze vermeld maar overduidelijk gebaseerd op “Moeder, ik kan u niet missen” van Otto Zeegers en Michel De Cock, 1922
- “De Terrassebloem“, tekstauteur niet vermeld, zangwijze “La Femme à la Rose”, een lied van Ch. A. Abadie en Gaston Gabaroche uit 1921
- “Moesten er geen vrouwen zijn”, tekst van Laureys, geen zangwijze vermeld
- “Mijn Treze” – tekst van Laureys, geen zangwijze vermeld
- en “Waarom Treuren?“, woorden van A. Bertos, zangwijze “Zaza”
Bertos was het pseudoniem van Albert Deflas, afkomstig uit Dendermonde maar actief in Antwerpen als komisch zanger.
“Zaza” is een Frans chanson uit 1923 op muziek van René de Buxeuil die het ook zong. Een Nederlandse vertaling werd vrij recent nog gemaakt en gezongen door Benny Neyman op de CD “Dichter bij jou”
Laureys – of juister: Bertos – maakte er dit van:
Waarom treuren?
In de wereld is het toch raar
als men het goed beziet;
De ene die heeft verdriet,
d’andre gaat failliet.
Daar is er weer een die verkwijnt
al van de liefdesmart,
hij zit met een pak jalousie
aan zijn kloppend hart.
Maar ik trek mij er niet veel van aan,
ik zing gedurig aan.
Refrein:
Komaan en waarom treuren?
Het leven is zo kort, zo stug, zo gauw gedaan.
Komaan, wil u opbeuren,
Als mager Heintje komt, dan gaan we naar de maan.
Komaan en laat de zorgen
en het verdriet aan and’ren over zonder vrees.
Komaan, de dag van morgen,
’t zal mij bezorgen,
is gauw geweest.
Zie, aan den overkant van mij,
daar woont een huisgezin,
daar is het ook niet te min,
’t klagen zit er in.
Altijd over de belasting
en op den duren tijd,
over de schone huishuurwet
en wat kleinigheid;
Ja, ze klagen daar den helen dag,
of het verbet’ren mag.
Ik zie het leven steeds voor mij
als ene pijp kanneel,
ik die neem het grootste deel,
dat is niets te veel.
Want als eenieder mensch op aard’
deed lijk ik heb gedaan,
dan was er niet zo menig snul
triestig dood gegaan.
En ook, den dag dat ik sterven moet,
dan zing ik nog vol gloed.
 |
Partituur * Waarom treuren * |
 |
1. instrumentaal
|