Laura
Een zeer dramatisch, oud verhaal. Perfect om de zakdoeken bij het publiek naar boven te toveren. We vonden in de verzameling Wouters-Moorman tientallen oude liedblaadjes met dit lied of varianten. Het draagt daar de titel “Bittere smarten van een jongman aan zijn meisje”
De treurige ballade ontsproot allicht aan de luit van een middeleeuwse troubadour: een jongen is zwaar verliefd op een meisje maar die verkiest het kloosterleven. Ondanks zijn smeekbeden blijft ze achter de tralies verborgen en uiteindelijk sterft hij door een bliksemstraal. (? God die zijn rivaal het zwijgen oplegt ?)
Een ander lied met een gelijkaardig thema maar vermoedelijk recenter is het lied “Het ringske” in “Oude liedjes uit de streek van Asse” – overigens hetzelfde als “De jonkman van Brussel” in “Het Eregems liekesboek”:
en naar zijn ouders huis is gegaan,
En hij vroeg daar aan zijne moeder
waar dat zijn allerliefste was.
En de moeder antwoordde deze
dat zij naar het klooster was.
In dit lied haast de jongeman zich met veel misbaar naar het klooster en dreigt zelfs het in brand te steken als hij zijn lief niet mag zien. Uiteindelijk komt ze hem tegemoet met aan haar vinger “een ringsken van zuiverheid”. Een paar weken later treedt de jongeman zelf ook in als “kapucien”, en “nu is hij al bij zijn liefste en troosten zij malkaar”. Al bij al een happy end zonder goddelijke banbliksems.
De melodie die Willy Lustenhouwer noteerde voor Laura lijkt ons een beetje gehavend en hebben we proberen te restaureren zoals onze oren dat voorschrijven.
Laura
Voor de tralies van een venster
aan een sombre kloostermuur
zat een jongeling te wenen
op het nachtlijk stille uur.
Laura, mijne zielsvriendinne
waarom scheidt ge nu van mij?
Kom, verlaat dit treurig klooster
en kom rusten aan mijn zij.
Kom, verlaat dit treurig klooster
en kom rusten aan mijn zij.
Refrein:
Maar een blank en maagdlijk wezen
keek al door de tralies uit
en een stem die riep zo teder,
nooit, nooit, neen nooit,
zal Laura worden uwe bruid.
Laura, sprak hij, zoete Laura
zonder u besta ik niet,
en mijn leven is een beekje
die langs uwe doornen vliedt.
‘k Vindt u somtijds in mijn dromen,
en dan schijnt mij’t leven zacht,
kom mijn aangebeden Laura,
vluchten w’in de donkre nacht,
kom mijn aangebeden Laura,
vluchten w’in de donkre nacht.
Maar een onweer ging aan’t woelen
op het uur van middernacht
en de reus der Noorderwinden
trok de bomen uit met kracht.
“Adieu!” riep hij, “lieve Laura,
ik zie u niet levend weer”
Door een bliksemstraal getroffen
viel de jongen stervend neer;
door een bliksemstraal getroffen
viel de jongen stervend neer.
 |
Partituur * Laura * |
 |
1. instrumentaal
|
Aanvulling 06-09-2015
We vonden ondertussen enkele oude opnamen
- gemaakt door Pol Heyns circa 1935;
- door de BRT in 1983, uitgegeven op de LP Zo d’Ouden Zongen en
- door de groep Sinksenbruid in 1985 op de LP “Sa vrienden hier bijeen”
- door de groep TAMBOER in 1996 op de CD “Van Markten en Pleinen”
|
2. zang: Louis Van Mensel 1935-1938
|
|
3. zang: L. Opdebeeck-Wouters 1983
|
|
4. zang: Sinksenbruid
|
|
5. Groep Tamboer
|