Het stervende kind
Net zoals “Het hutje bij de zee” en “De dobbelaar” is ook dit lied een bijna letterlijke vertaling van een engels-amerikaanse hit uit de 19e eeuw.
Het klinkt nogal overdreven melodramatisch en theatraal in onze oren, maar het was toen een dagelijks “fact of live”. Gezinnen waar 10 tot 15 kinderen werden geboren waren eerder regel dan uitzondering. Dat de helft of meer van die kinderen nooit ouder werd dan 5 jaar was ook ‘normaal’. Bovendien stierven vele jonge moeders in het kraambed.
Ondervoeding – zeker ten tijde van de grote hongersnood rond 1840 – en gebrek aan hygiëne (door onwetendheid én door armoede) gaven de zwakkeren weinig kans om van een opgelopen kwaal te genezen.
De auteur Charles A. White (1832-1891) had een duizendtal liederen geschreven of in elk geval mede onder zijn naam gepubliceerd, waaronder het bekende “Nearer my God to thee” (Nader bij U, mijn God”)
Het stervende kind
Auteur (vertaler): Onbekend
Componist: C.A. White
Kom, vader, kom zit bij mij neder
en geef m’uw hand, toe, zie me aan.
zeg, vader, wilt gij mij vergeven
wanneer ik soms heb kwaad gedaan?
O, zeker, ’t zal niet lang meer duren
ik ben zo ziek, zo mat, zo moe!
Maar vader, als ik nu ga sterven,
dan ga ik naar mijn moeder toe.
Vergeef me, vaderlief vergeef me,
en ween zo niet, het doet me pijn.
O kus me vader, ik ga rusten
‘k zal weldra bij mijn moeder zijn.
Mijn speelgoed, vader, wil dat bergen
o, berg het goed en veilig weg.
en wilt ge later bij ’t aanschouwen
weer somtijds aan me denken zeg?
Ik ga nu naar den hemel henen
daar is geen ziekte en geen pijn,
o, kus me, vader, ik ga rusten,
‘k zal weldra bij mijn moeder zijn.
En, vader, als mijn makkers komen
en schreiend op het kerkhof staan,
o, zeg hen dat ik naar de hemel
waar moeder is ben heengegaan.
En, vader, als ge straks verlaten,
en eenzaam zijt, al ben ik klein,
mijn geest zal immer om u zweven,
ik zal toch altijd bij u zijn!
 |
Partituur *Het stervende kind* |
 |
1. melodie
|